ابر کامپیوتر (Super Computers) تقریباً در همه موارد استفاده می شوند. آنچه که رایانه معمولی را به ابررایانه تبدیل می کند، خوشه بندی چندین کامپیوتر با کارایی بالا و بهینه شده است که همگی برای انجام یک نوع کار خاص پیکربندی شده اند. این بهینه سازی معمولاً شامل سخت افزار دقیق تنظیم شده، یک شبکه تخصصی، مقدار زیادی ذخیره سازی و غیره است. بارهای کاری که به یک ابر کامپیوتر احتیاج دارند، معمولاً دو چیز مشترک دارند، یا به محاسبه حجم عظیمی از داده ها احتیاج دارند یا از نظر محاسباتی بسیار زیاد هستند.
استفاده های سنتی از ابر کامپیوتر ها در اکتشاف نفت و گاز بوده است، داده ها را به نقشه هایی تبدیل می کند که نشان می دهد کجا می توان چاه های نفت و / یا گاز را حفر کرد. آنها در شبیه سازی های مهندسی مانند محاسبات دینامیک سیالات، در اتومبیل هایی که در آنها به کشش و بازده آیرودینامیکی نیاز دارند، استفاده می شوند. به همین ترتیب، در شبیه سازی های مهندسی مکانیک که بارهای کل ساختار را محاسبه می کند تا تعیین کند که در آن نقاط ضعف و تنش قرار دارد، به کار می رود. یک کاربرد دیگر ابر رایانه ها، را می توان در مدل های آموزشی برای هوش مصنوعی مشاهده کرد، جایی که از آنها، برای جمع آوری ژنوم های توالی در چند ساعت و در مقایسه با روزها استفاده می شود. برای پیش بینی هوا نیز به یک ابررایانه نیاز است. از دیگر کاربردهای ابر کامپیوتر ها می توان به گرافیک متحرک، و تحقیقات انرژی هسته ای اشاره کرد.
ابرکامپیوتر ها برای مواردی مانند میزبانی وب سرویس، میزبانی برنامه یا رایانش عمومی کسب و کار، که به طور مداوم اجرا می شوند، استفاده نمی شوند. به عنوان مثال، شما نمی توانید وب سایت خود را در یک ابررایانه اجرا کنید. اول اینکه، به علت هزینه، ابررایانه ها از سخت افزار بسیار بهینه و گران قیمت تشکیل شده اند. مورد دوم این که، اجرای برنامه های کالایی روی چنین سخت افزار بسیار بهینه ای، فایده ای نخواهد داشت.
کامپیوتر یک ماشین قابل برنامه ریزی عمومی است که طبق یک سری دستورالعمل های مشخص، عملیات حساب و منطقی را انجام می دهد. در حالی که، ابر کامپیوتر ها، بهترین ظرفیت پردازش را دارند و از این رو گران تر از انواع دیگر رایانه ها هستند.
ابر کامپیوتر ها انواع کامپیوتر هایی هستند که به عنوان سریع ترین و بزرگترین ماشینهای امروزی شناخته می شوند. آنها توانایی حمل میلیارد یا حتی تریلیون محاسبات ما را دارند. این رایانه ها در دهه ۱۹۶۰ معرفی شدند. می توان آنها را به عنوان سیستمی از رایانه ها که با هم کار می کنند، مشاهده کرد. به طور معمول، اندازه یک ابررایانه تقریباً معادل اندازه یک اتاق است.
ابر رایانه ها به دلیل قابلیت های خارق العاده خود، بسیار گران هستند. به دلیل حافظه خاص طراحی شده، ابر کامپیوتر ها سریعتر از رایانه های معمولی هستند. این رایانه ها برای انجام فرایند های معامله استفاده نمی شوند. معماری ابررایانه ها بسیار پیشرفته تر از انواع دیگر رایانه ها است.
یک کامپیوتر عادی قادر به اجرای همزمان چندین برنامه است. از طرف دیگر، ابر رایانه ها برای اجرای چند برنامه اما با بیشترین سرعت ممکن طراحی شده اند. “کامپیوتر” این اصطلاح معمولاً با هر نوع هدف کلی رایانه در ارتباط است، در حالی که ابررایانه ها رایانه های بسیار تخصصی هستند. ابررایانه ها در یک محیط کنترل شده کار می کنند.